وای باران ، باران

شیشه ی پنجره را باران شست

از دل من اما چه کسی نقش تو را خواهد شست ؟

آسمان سربی رنگ ،

 من درون قفس ِ سرد ِ اتاقم دلتنگ

 می پرد مرغ نگاهم تا دور

وای باران ، باران

پر ِ مرغان نگاهم را شست